Maandelijks archief: februari 2014

Het volgende gedicht heb ik samen geschreven met mijn (broer) Rory: Tranen uit het verleden, schittering van verdriet. Ze schijnen door in het heden, maar er aan toegeven zal ik niet. Brandend heeft de pijn zich in mijn hart gevestigd. … Lees verder →

Zittend in mijn tuin, de zon verre van aanwezig. Het is koud en grijs. Bijna grauw te noemen. Toch geniet ik van de warmte, mijn eigen vuurtje. Die je alleen kunt voelen als je mijn hart kent. Amanda van Vark.

Van buiten sterk en volwassen. Aan binnenkant soms nog een heel jong meisje. Heb maar angst, het mag. De tranen mogen komen, het helpt. Een donkere dag, ook die hoort erbij. Laat haar zijn, dat is nodig. Vecht niet, maar koester dat … Lees verder →

Mijn hart veilig in een doosje, het is breekbaar en teer. In een kluis met cijferslot. Veilig en beschermd. Jij weet de code, open alleen bij zeker weten. Dan geef ik je mijn hart. Laat het niet alsjeblieft niet breken. … Lees verder →